Kentcafe Yerli Mi? Ya Da Bir Kahve İçerken Bunu Düşünmek
İzmir’de, özellikle sabah saatlerinde kahveye olan bağımlılığımla tanınırım. Hatta kahve içmek, bir tür kültürel ritüele dönüşmüş durumda. Eğer bir sabah kahvemi içmeden dışarı çıkarsam, tüm dünya sanki bana karşı bir savaş açmış gibi hissediyorum. O yüzden, bir gün, “Kentcafe yerli mi?” diye sormam hiç de garip değil. Ama tabii, bu basit bir soru değil. Bu soru beni derin düşüncelere sevk ediyor. Hem de her kahve molasında.
Kentcafe: Yerli Mi, Yabancı mı?
Beni tanıyanlar bilir, her konuda biraz fazla kafa patlatırım. Ama “Kentcafe yerli mi?” sorusunu ilk duyduğumda, şunu düşündüm: “Yerli mi, yabancı mı? Nasıl fark eder ki? Kahve içmenin keyfi her halükarda aynı.”
İçimdeki insan diyor ki: “Ya bu kadar büyütme, sonuçta sen o kahveyi içiyorsun, adını falan boş ver.”
Ama içimdeki mühendis, bu kadar kolaycı olamaz. “Peki ya, bir Türk markası mı? Yoksa dışarıdan mı gelmiş?” diye soruyorum. Tam bu noktada, “kent” ve “cafe” kelimelerinin anlamlarına takılıyorum. Kent, büyük şehirler, metropoller, yoğun yaşam ve cafe, sosyal bir yaşam alanı. Bu iki kelimenin birleşimi, “Bizimki tam da senin düşündüğün gibi!” mesajı veriyor. Ama ne yazık ki, biraz daha kazınca bu işin bir “yerli” hikayesi olmadığını öğreniyorum.
Kentcafe, aslında Türkiye’de bir marka olabilir ama kökeni dışarıda. Kahvenin ana bileşenlerini ithal ederken, bu ithalatı yapan firma Türk markası gibi görünüyor. Yani, evet, bir Türk markası ama biraz da global bir hava var. Yerli bir şeyin içinde “dışarıdan gelen” bir şey var, bir tür “yabancı dokunuş.”
Bir Kahve Sohbeti: Kentcafe’de Yerli ve Yabancı
Bir gün, kahve içtiğimiz sırada arkadaşım bana “Kentcafe yerli mi?” diye sordu. Cevap veremedim. Sorunun ne kadar ağır bir yük taşıdığı, birden kafamda yankılandı. Bir kahvenin milliyeti olur mu? Böyle bir şeyin önemi var mı?
Arkadaşım: “Kentcafe yerli mi, yoksa yabancı mı?”
Ben (ağır bir şekilde düşünerek): “Hmmm, bence yerli. Ama tam yerli de değil, sanki birazcık yurt dışı da var. Kahve çekirdekleri zaten farklı yerlerden geliyor.”
Arkadaşım: “Aaa, o zaman yerli değil. Hem ‘yabancı’ olmasına rağmen ‘yerli’ olmaya çalışıyor. Tam bir karma.”
Ben (gülerek): “Bence her kahve karma olur. Kimi yabancı, kimi yerli, biraz da kendi içinde karışıyor işte.”
Kahve hakkında bu kadar derin bir sohbete dalmışken, konuyu biraz da espriye vurup gülmeye başladık. Ama hala “Kentcafe yerli mi?” sorusu kafamı kurcalıyordu. Yani, sonuçta kahve bir kültür değil mi? Yabancı da olsa, kendi şehrimde, kendi kafemde içtiğimde “yerli” gibi hissetmiyor muyum?
Kentcafe: Bir İzmirli Perspektifi
İçimdeki insan yine devreye giriyor: “Abi, bırak bu teknik şeyleri, sadece kahveni iç, ne kadar zor olabilir ki?”
İzmirli biri olarak, kahve içmek bana bir anlamda özgürlük gibi geliyor. Burası sıcak, güneşli, insanları rahat ve günün herhangi bir saatinde bir kafeye oturmak, sadece kahve içmek değil, şehrin ruhunu hissetmek gibi bir şey. Kentcafe’nin yerli ya da yabancı oluşu, aslında çok da umurumda değil. Kahvemi içiyorum, dışarıda deniz, serin rüzgar ve arkadaşlarımla muhabbet ediyoruz. Her şey yerli ve doğal gibi hissediyor. Yani, kahve markasının menşeini düşünmeden keyfini çıkarmak belki de en doğru seçenek.
Kentcafe’nin Yabancı Gibi Görünmesi
Bir de şu açıdan bakalım: Kentcafe, içeriği ve tarzıyla bazen yabancı bir markaya benzese de, kesinlikle Türk toplumu için tanıdık bir şey. Yani bir yanda globalleşen bir marka imajı var, diğer yanda ise, geleneksel Türk kahvesi ile olan ilişkiyi koparmadan, modern bir dokunuş yapıyor. Öyle ki, Kentcafe’nin her kahve sunumunda biraz Batı havası var, ama içerik ve kullanılan malzemeler bambaşka bir dünyadan. Tam olarak ne yerli, ne de yabancı. Sanırım, bu ikisinin harmanı, “Kentcafe”yi çok doğru bir şekilde anlatıyor.
Sonuç Olarak: Kentcafe Yerli Mi?
İçimdeki mühendis diyor ki: “Kentcafe yerli mi sorusunun kesin bir yanıtı yok. Çünkü bir markanın yerli ya da yabancı olma durumu, sadece onun kökenine değil, aynı zamanda kültürel bağlamına da bağlıdır.”
Ve içimdeki insan tarafı da ekliyor: “Ama sonuçta, önemli olan şehrin ritmiyle uyumlu olmak. İzmir’de bir kafede kahvemi içerken, Kentcafe’nin nereden geldiğini düşünmek gerçekten de biraz gereksiz gibi. Yani, şehri hissediyorum, içimdeki huzuru, kahvemin tadını… O yeter.”
Sonuçta, Kentcafe belki yerli değil ama benim için “yerli” gibi hissettiren bir şey. Kahvemi içiyorum, arkadaşlarımla sohbet ediyorum ve şehrin havasını soluyorum. Yerli ya da yabancı fark etmez, değil mi?